نقد و بررسی آخرین مقالۀ تحقیقی دربارۀ تاریخ مذاکرات صلح افغانستان
آخرین مقالۀ تحقیقی «جامعۀ قلب آسیا» دربارۀ درسهای مذاکرات صلح افغانستان (1980-1990) در نشستی مجازی مورد نقد و بررسی قرار گرفت.
در این نشست که با گردانندگی جانان موسیزی، معاون جامعۀ قلب آسیا تدویر یافت، فاطمه گیلانی، عضو هیأت مذاکرهکنندۀ جمهوری اسلامی افغانستان، فرید ظریف، دیپلومات پیشین افغان و میراحمد دایمیریان، نویسنده تحقیق، دربارۀ تلاشهای صلح در چهار دهۀ پسین بهویژه مذاکرات جاری صلح سخن زده و به سؤالات شرکتکنندگان پاسخ ارایه کردند.
سخنرانان با اشاره به شکست و ناکامی مذاکرات در چهار دهۀ پسین تأکید کردند که رهبران سیاسی بهویژه دو طرف منازعۀ جاری باید از اشتباهات و ناکامیهای گذشته درس بگیرند و به خواست مردم افغانستان که موافقه سیاسی و در نتیجۀ آن صلح پایدار و سراسری است، پاسخ مثبت بدهند.
آنان با بیان اینکه بحران کنونی راهحل نظامی و مسلحانه ندارد، ابراز داشتند که برای تسریع و موفقیت روند صلح، اجماع داخلی در سطح حکومت و بیرون از حکومت و اجماع منطقهیی و جهانی ضرورتی مبرم است. به گفتۀ آنان، اکنون نه در سطح داخلی و نه هم در سطح منطقهیی و جهانی دربارۀ صلح افغانستان اجماع وجود دارد.
سخنرانان نقش یک میانجی در مذاکرات را بااهمیت خوانده و ابراز امیدواری کردند که دور تازۀ مذاکرات صلح پس از عید رمضان از سر گرفته شود.
اشتراککنندگان با ابراز نگرانی از افزایش خشونتها و حملات تروریستی در کابل، لوگر و دیگر ولایات کشور، گفتند که برای پایان خشونتها، طرفها باید صلح را اولویت قرار دهند.
سخنرانان، بر صیانت و پاسداری از ارزشهای دو دهۀ اخیر به ویژه جامعۀ مدنی، رسانهها، نهادهای حقوق زنان و ساختارها و نهادهای دولتی تأکید کردند.